Bez papierosów

Sty 17, 2017 autor Magda Śniecińska kategoria Psychologia na co dzień

Mając około 16 lat zapaliłam pierwszego papierosa. W moim domu palił tata. Kłęby dymu przeciskały się przez drzwi pokoju w którym pracował. Palił również, podczas jazdy samochodem Zastavą 750 – dzisiaj model zabytkowy, przypominający „Malucha”. Podróż z rodziną nad morze, dla nas dzieci, była papierosową udręką.

W oparach dymu

Mama zapalała papierosa, otwierała okno w samochodzie. Staraliśmy się zatkać nos, aby nie czuć obrzydliwego smrodu papierosów „Giewontów”, które palił tata.

Rozpoczęłam pracę w połowie lat 80. W pokoju nauczycielskim pedagodzy zapalali papierosy siedząc przy wspólnym stole z osobami niepalącymi. Tytoniowy smród był wszędzie. Przechodził na korytarze i sale lekcyjne.

Początkowo paliłam okazjonalnie. Podczas studiów zdecydowanie więcej. Najwięcej podczas imprez, spotkań towarzyskich. Dobry papieros dodawał animuszu, podtrzymywał wysoką temperaturę dyskusji.

Brak wiedzy o szkodliwości

Przyzwolenie dorosłych, również tych z wyższym wykształceniem, wynikało z braku wiedzy, dowodów naukowych na szkodliwość palenia. Kolejne pokolenie paliło, nie dowierzając docierającym informacjom. Wydawało się, że wszyscy, wszędzie palą. Dostęp do informacji naukowej, w dobie kraju socjalistycznego, bez internetu był bardzo ograniczony. Wówczas nie rozumiano, że odwrót jest bardzo trudny. Dla wielu niemożliwy. Dzisiejsza wiedza dokładnie precyzuje konsekwencje zdrowotne. Dlatego dzisiaj można podjąć bardziej świadomy wybór.

Skutki palenia

choroby nowotworowe,
chorób przewodu pokarmowego,
choroby układu oddechowego,
zwiększone ryzyko powikłań ciąży i porodu,
ryzyko impotencji.
i inne

Obecnie łatwiej uzyskać przekaz, co możesz stracić?

Media alarmują o szkodliwości nikotyny. Wkradają się w prywatność celebrytów. Opisują drastyczny przebieg chorób nowotworowych, jako efektu wieloletniego palenia. Kolorowe czasopisma pokazują zżółkłe, pomarszczone, z mocno zarysowanymi zmarszczkami palacza, twarze kobiet. „Chcesz tak wyglądać za kilka lat?” Wizualizacja dobrze działa na wyobraźnię i pomaga w walce z nałogiem.

Rosnące ceny papierosów i restrykcyjne przepisy zatruwają życie palaczy.

Dzisiaj nie palimy

w szkołach,
na uczelni,
w szpitalach,
w zakładach pracy,
w obiektach kultury i wypoczynku publicznego,
w lokalach gastronomicznych (chyba, że właściciel lokalu wyznaczył odpowiednią strefę dla palących),
w obiektach sportowych,
na dworcach kolejowych, autobusowych i lotniczych,
na przystankach komunikacji publicznej.

Uzależnienie od nikotyny

Wśród palących są ludzie, którzy uzależniają się mocno i palą dużo. Wszystko zależy od nikotynowego receptora neuroprzekaźnika w mózgu (układ nagrody). Im wyższy poziom receptora tym łagodniejsze uzależnienie od nikotyny. Wrażliwość receptorów zmniejsza się wraz z wzrostem liczby wypalanych papierosów. Układ nagrody kształtuje się do około 20 roku życia, dlatego młodzi ludzie łatwiej popadają w głębokie uzależnienia. Taki sam mechanizm dotyczy uzależnienia od narkotyków, gier komputerowych i innych.

Najtrudniej pozbyć się nałogu

Wierzę w to, że udało mi się uniknąć konsekwencji zdrowotnych palenia. Problemem był nałóg, w który popadłam.

Nie można paląc, przebiec 5, 10 kilometrów. Oddech staje się bardzo krótki, pojawia się zadyszka i masz wrażenie, że rozsypią się Twoje płuca. Spotkałam na mecie Półmaratonu biegacza, który po przekroczeniu mety zapalił papierosa. Może nie był nałogowcem?. Skończył na jednym papierosie?

Po 6 latach niepalenia zapaliłam papierosa. Myślałam, że po tak długiej przerwie mogę zapalić tylko jednego. To nieprawda. Przestawałam palić kilkukrotnie. Obecnie nie palę blisko 2 lata.

Na mojej komórce pilnie obserwuję wskazania darmowej aplikacji Smoke Free (Android | iOS)

Zaoszczędziłam 5608 złotych,
Nie zapaliłam 9045 statystycznych dla mnie papierosów,
Szanse zachorowania na atak serce zmniejszyły się około 50%, a na raka płuc około 25%.

Znajdź swoją motywację

W trakcie: kształtowania dobrych nawyków, tworzenia nowych, lepszych, walki z uzależniającą nikotyną, bardzo ważny jest czynnik motywacyjny. Sprawą oczywistą są pieniądze. Dla mnie ważniejsze było marzenie o przebiegnięciu jeszcze dłuższego dystansu oraz słowa córki powtarzającej mi, że każdy papieros zabiera nam, nasz wspólny czas. Skraca moje życie. Więc nieważne, czy Twoim celem jest zebranie pieniędzy na letni wyjazd, lepsza cera, czy tak jak w moim przypadku rodzina.Warto pamiętać o tym gdy ktoś w towarzystwie zapyta:„zapalisz?”.

Zapisz

Udostępnij

Tweetnij

Udostępnij