Komórka jest ze mną zawsze. Bez niej czuję się niepewnie. Czegoś mi brakuje. Kiedy coś jest nie tak z moim telefonem, wpadam w panikę. Raptem sama zaczęła się wyłączać. To były pierwsze symptomy choroby. Potem już było gorzej. Zaniosłam aparat do serwisu. Muszę czekać. I co teraz?
Komórka uzależnia
Nałóg rozwija się podstępnie. Podatność na uzależnienie od laptopów, urządzeń stacjonarnych, mobilnych, gier komputerowych oraz korzystania z sieci, występuje nie tylko wśród młodzieży. Również u osób w dojrzałym wieku.
Jestem uzależniona ponieważ:
- nigdy nie wyłączam komórki,
- zawsze jestem online,
- zanim wyjdę z domu upewniam się, że mam komórkę,
- na spotkaniach towarzyskich włączam opcję milczenia, ale moja komórka leży na stole, w zasięgu moich oczu,
- komórka służy mi jako zegarek i kalendarz, dlatego w pracy leży na moim biurku,
- w komórce słucham radia i muzyki, dlatego często sprawdzam stan baterii,
- nie czekając na żadną wiadomość, odbieram maile, przynajmniej raz dziennie,
- jest moim budzikiem, więc przed zaśnięciem sprawdzam czas i kładę ją blisko siebie.
Fonoholizm
to nałogowe korzystanie z telefonów komórkowych. Należy do uzależnień behawioralnych czyli czynnościowych. Wykonywanym działaniom towarzyszy przyjemność, radość i uczucie zaspokojenia.
Nowoczesna technologia ułatwia nasze życie. Rozwija naukę i technikę. Oszczędza czas.
Jeśli staje się nałogiem jest zagrożeniem dla:
- zdrowia psychicznego. Odczuwamy zmęczenie nadmiarem informacji. Słabnie nasza wola. Mamy kłopot z koncentracją. Trudniej się uczymy i pracujemy. W naszym mózgu dochodzi do zakłócenia powiązań między emocjami, myśleniem i zachowaniem. Nie umiemy odpoczywać i cieszyć się ciszą,
- samopoczucia fizycznego. Częściej mamy bóle głowy. Coraz więcej osób niedosłyszy z powodu słuchania głośnej muzyki przez słuchawki. Systematyczne niedospanie prowadzi nałogowców do wycieńczenia organizmu i obniżenia jego odporności. Dlatego częściej chorujemy na Zespół Przewlekłego Zmęczenia,
- relacji społecznych. Bezpośrednie spotkanie z drugim człowiekiem zastępujemy rozmową telefoniczną, SMS-em, wiadomością na portalach społecznościowych. Uciekamy do sieci i czujemy się bardziej osamotnieni. Lawinowo wzrasta liczba zachorowań na choroby psychiczne,
- bezpieczeństwa. Cyberprzemoc to agresja elektroniczna. Objawia się prześladowaniem, nękaniem, wyśmiewaniem innych osób poprzez: SMS-y, e-maile, fora dyskusyjne.
Komórka w szkole
jest poważnym problemem.
- jej jakość decyduje o aprobacie ucznia w klasie,
- rodzice często dzwonią do dzieci, również podczas lekcji,
- kiedyś podczas przerw uczniowie spacerowali, bawili się i biegali. Teraz rzadziej rozmawiają. Siedząc wpatrują się w ekrany swoich komórek.
Początek roku szkolnego francuscy uczniowie, szkół podstawowych i średnich przywitali bez komórek. Minister Edukacji Francji wprowadził całkowity zakaz używania telefonów komórkowych w szkole. Podczas lekcji i na przerwach. Uczniowie będą zostawili swoje komórki w szafce, w szatani.
Komórki ma większość dzieci. Polskie szkoły wprowadzają różne zasady korzystania z telefonów. Najczęściej uczniowie podczas lekcji, mają obowiązek schowania i wyłączenia telefonu. Znam szkoły, w których uczniowie zostawiają komórki w swojej szafce, w szatni. Mogą z niej korzystać tylko podczas dużych przerw.
Komórka. Przymusowy detoks
Odwyk najczęściej jest dobrowolną zgodą na pożegnanie się z nałogiem. Poprzedza go detoks czyli odtrucie organizmu. Konieczna jest również terapia psychologiczna.
Ośrodki walki z uzależnieniami, od niedawna proponują również terapię fonoholizmu.
Mój odwyk potrwa jeszcze kilka dni. Na początku było trudno. Dzisiaj zauważyłam, że mam dłuższe popołudnie. Nie odbieram telefonów i nie dzwonię.
Odtruwam mój organizm z toksycznych myśli
- nie muszę być zawsze dostępna dla innych. Od każdej rzeczy i najmilszej osoby można i trzeba odpocząć,
- nie jestem niezbędna. Wiele spraw tak samo dobrze, często lepiej zrobią inni,
- nie jestem perfekcyjna. Dlatego sprawy mniej pilne mogę wykonać później.
Pamiętam życie bez telefonu komórkowego. Fascynuje mnie skok technologiczny, który dokonał się na przestrzeni mojego życia. Chcę w nim nadal, aktywnie uczestniczyć. Jednak każda nowość rodzi zagrożenia.
Moje uzależnienie muszę kontrolować.
Czasami potrzebny jest odwyk.
Czy komórka to Twoje uzależnienie?
PS. Możesz również posłuchać wersji dźwiękowej tego artykułu: TUTAJ